Δευτέρα 31 Δεκεμβρίου 2012
Πέμπτη 27 Δεκεμβρίου 2012
Μυθιστορήματα που πρέπει οπωσδήποτε να διαβάσετε
Δώδεκα μυθιστορήματα της ξένης λογοτεχνίας που ξεχωρίζουν.
Σταντάλ, «Φεντέρ ή ο πλούσιος σύζυγος» (Πόλις)
Νεαρός εγκαταλείπει την πατρική εστία και έρχεται στο Παρίσι να γίνει ζωγράφος. Βαθμηδόν αστικοποιείται και γίνεται ένας σκληρός συμφεροντολόγος με καταλύτη το άρωμα γυναίκας. Ο Σταντάλ εντυπωσιάζει ακόμα και σε αυτήν την «ανολοκλήρωτη» νουβέλα του.
Στέφαν Τσβάιχ, « Επικίνδυνος Οίκτος» (Αγρα)
Ένας αξιωματικός αποκτά μια σχέση οίκτου με μια παράλυτη νέα κοπέλα, που οδηγεί και τους δύο στην καταστροφή. Υπό το φως του Φρόιντ μια ιστορία με φόντο την παρακμή και πτώση της Αυστροουγγαρίας.
Γιόζεφ Ροτ, «Χίλιες και μια νύχτες» (Ολκός)
Το τελευταίο μυθιστόρημά του συγγραφέα που ανακαλύψαμε καθυστερημένα. Διαδραματίζεται στη λαμπερή και μελαγχολική Βιέννη του 19ου αιώνα, σκηνικό για την ερωτική ιστορία της ασήμαντης Μίτσι Σίναγκλ με τον γοητευτικό και ανόητο ίλαρχο βαρόνο Τάιτινγκερ.
Ντον Ντελίλο, «Σημείο Ωμέγα» (Εστία)
Ωμέγα είναι το σημείο, το απώτατο επίπεδο πολυπλοκότητας και συνείδησης προς το οποίο τείνει το Σύμπαν. Έχουμε φτάσει στο σημείο Ω; Έχει τέλος η συνείδηση; Είναι ο πόλεμος ένας τέλος; Αφηγηματικές ώρες που μπαίνουν και χάνονται γεμάτες ερωτηματικά σε μια έρημο όπου χώρος και χρόνος ταυτίζονται, χωρίς τεχνολογικά εργαλεία που να τους ορίζουν (κινητά κ.λπ.).
Κάρλος Ρουίθ Θαφόν, «Ο Αιχμάλωτος του Ουρανού» (Ψυχογιός)
Βιβλιοφιλικό μυθιστόρημα με ήρωες βιβλία και βιβλιοπώλες στη Βαρκελώνη του ΄50. Βγαλμένο κατευθείαν από το ύφος του «Κόμη Μοντεχρήστου» του Αλέξανδρου Δουμά και του κόσμου του Ντίκενς. Το τρίτο μέρος της τριλογίας του συγγραφέα.
Wilkie Collins, «Αρμαντέιλ» (Gutenberg)
Ένα μυθιστόρημα που δεν άντεχε ο βικτωριανός καθωσπρεπισμός. Ηρωες με σκοτεινές πλευρές, γυναίκες που αρνιούνται τη θέση τους ως μαριονέτες, άνδρες που τους καθοδηγούν τα συναισθήματά τους. Μια εικονογραφία του ανθρώπινου ασυνείδητου.
Ζαν Μισέλ Γκενασιά, «Η λέσχη των αθεράπευτα αισιόδοξων» (Πόλις)
Μυθιστόρημα που έγινε μπεστ σέλερ στη χώρα μας με τη φήμη του να κυκλοφορεί από στόμα σε στόμα. Η δεκαετία του ΄60 μέσα από τα μάτια ενός νεαρού και τις ιστορίες φυγάδων από τις χώρες του «υπαρκτού». Μια τοιχογραφία αντάξια των κλασικών μυθιστορημάτων.
Ντοστογιέφσκι, «Εγκλημα και Τιμωρία» (Ινδικτος)
Σε νέα μετάφραση και καταπληκτική έκδοση σε χαρτί Βίβλου το μυθιστόρημα του μεγάλου ρώσου συγγραφέα. Ο ανεξήγητος φαινομενικά φόνος μιας γριάς τοκογλύφου από έναν νεαρό φοιτητή ξεδιπλώνει τα βαθύτερα σκότη της ανθρώπινης ψυχής.
Γκίντερ Γκρας, Η γάτα και το ποντίκι (Καστανιώτης)
Ένα μοναχοπαίδι με ένα σωματικό κουσούρι κάνει ό,τι μπορεί για να γίνει ήρωας και να τον θαυμάζουν. Οι προσπάθειές του αποτυχαίνουν κι αυτός οδηγείται σε μια αυτοκαταστροφική συμπεριφορά.
Robert Walzer, «Γιάκομπ φον Γκούντεν» (Ροές)
Ο συγγραφέας που θαύμαζε ο Κάφκα εξιστορεί τις περιπέτειες ενός γόνου αριστοκρατικής οικογένειας που εγκαταλείπει τις καθωσπρέπει φιλοδοξίες και εγγράφεται σε μια σχολή για υπηρέτες. Έχει χαρακτηριστεί ένα από τα καλύτερα μυθιστορήματα του 20ού αιώνα.
Τζ. Ρ.Ρ.Τόλκιν, «Χόμπιτ» (Κέδρος)
Εμβληματικό και προλογικό μυθιστόρημα του συγγραφέα, της μνημειώδους τριλογίας «Ο Άρχοντας των Δαχτυλιδιών». Ανεπανάληπτη περιπέτεια φαντασίας και συνάμα ένα αξέχαστο ηρωικό παραμύθι που εδώ και πολλές δεκαετίες καθηλώνει και γοητεύει μικρούς και μεγάλους.
Χαρούκι Μουρακάμι, «1Q84» (Ψυχογιός)
Για τους φίλους του γιαπωνέζου και παρολίγον νομπελίστα συγγραφέα, το μυθιστόρημα αυτό είναι η επιτομή του σύγχρονου κόσμου. Δύο ιδανικοί εραστές ψάχνουν ο ένας τον άλλο χωρίς ούτε οι ίδιοι να το συνειδητοποιούν, σε έναν κόσμο που αλλάζει, σε έναν χρόνο ρευστό, απροσδιόριστο.
Σταντάλ, «Φεντέρ ή ο πλούσιος σύζυγος» (Πόλις)
Νεαρός εγκαταλείπει την πατρική εστία και έρχεται στο Παρίσι να γίνει ζωγράφος. Βαθμηδόν αστικοποιείται και γίνεται ένας σκληρός συμφεροντολόγος με καταλύτη το άρωμα γυναίκας. Ο Σταντάλ εντυπωσιάζει ακόμα και σε αυτήν την «ανολοκλήρωτη» νουβέλα του.
Στέφαν Τσβάιχ, « Επικίνδυνος Οίκτος» (Αγρα)
Ένας αξιωματικός αποκτά μια σχέση οίκτου με μια παράλυτη νέα κοπέλα, που οδηγεί και τους δύο στην καταστροφή. Υπό το φως του Φρόιντ μια ιστορία με φόντο την παρακμή και πτώση της Αυστροουγγαρίας.
Γιόζεφ Ροτ, «Χίλιες και μια νύχτες» (Ολκός)
Το τελευταίο μυθιστόρημά του συγγραφέα που ανακαλύψαμε καθυστερημένα. Διαδραματίζεται στη λαμπερή και μελαγχολική Βιέννη του 19ου αιώνα, σκηνικό για την ερωτική ιστορία της ασήμαντης Μίτσι Σίναγκλ με τον γοητευτικό και ανόητο ίλαρχο βαρόνο Τάιτινγκερ.
Ντον Ντελίλο, «Σημείο Ωμέγα» (Εστία)
Ωμέγα είναι το σημείο, το απώτατο επίπεδο πολυπλοκότητας και συνείδησης προς το οποίο τείνει το Σύμπαν. Έχουμε φτάσει στο σημείο Ω; Έχει τέλος η συνείδηση; Είναι ο πόλεμος ένας τέλος; Αφηγηματικές ώρες που μπαίνουν και χάνονται γεμάτες ερωτηματικά σε μια έρημο όπου χώρος και χρόνος ταυτίζονται, χωρίς τεχνολογικά εργαλεία που να τους ορίζουν (κινητά κ.λπ.).
Κάρλος Ρουίθ Θαφόν, «Ο Αιχμάλωτος του Ουρανού» (Ψυχογιός)
Βιβλιοφιλικό μυθιστόρημα με ήρωες βιβλία και βιβλιοπώλες στη Βαρκελώνη του ΄50. Βγαλμένο κατευθείαν από το ύφος του «Κόμη Μοντεχρήστου» του Αλέξανδρου Δουμά και του κόσμου του Ντίκενς. Το τρίτο μέρος της τριλογίας του συγγραφέα.
Wilkie Collins, «Αρμαντέιλ» (Gutenberg)
Ένα μυθιστόρημα που δεν άντεχε ο βικτωριανός καθωσπρεπισμός. Ηρωες με σκοτεινές πλευρές, γυναίκες που αρνιούνται τη θέση τους ως μαριονέτες, άνδρες που τους καθοδηγούν τα συναισθήματά τους. Μια εικονογραφία του ανθρώπινου ασυνείδητου.
Ζαν Μισέλ Γκενασιά, «Η λέσχη των αθεράπευτα αισιόδοξων» (Πόλις)
Μυθιστόρημα που έγινε μπεστ σέλερ στη χώρα μας με τη φήμη του να κυκλοφορεί από στόμα σε στόμα. Η δεκαετία του ΄60 μέσα από τα μάτια ενός νεαρού και τις ιστορίες φυγάδων από τις χώρες του «υπαρκτού». Μια τοιχογραφία αντάξια των κλασικών μυθιστορημάτων.
Ντοστογιέφσκι, «Εγκλημα και Τιμωρία» (Ινδικτος)
Σε νέα μετάφραση και καταπληκτική έκδοση σε χαρτί Βίβλου το μυθιστόρημα του μεγάλου ρώσου συγγραφέα. Ο ανεξήγητος φαινομενικά φόνος μιας γριάς τοκογλύφου από έναν νεαρό φοιτητή ξεδιπλώνει τα βαθύτερα σκότη της ανθρώπινης ψυχής.
Γκίντερ Γκρας, Η γάτα και το ποντίκι (Καστανιώτης)
Ένα μοναχοπαίδι με ένα σωματικό κουσούρι κάνει ό,τι μπορεί για να γίνει ήρωας και να τον θαυμάζουν. Οι προσπάθειές του αποτυχαίνουν κι αυτός οδηγείται σε μια αυτοκαταστροφική συμπεριφορά.
Robert Walzer, «Γιάκομπ φον Γκούντεν» (Ροές)
Ο συγγραφέας που θαύμαζε ο Κάφκα εξιστορεί τις περιπέτειες ενός γόνου αριστοκρατικής οικογένειας που εγκαταλείπει τις καθωσπρέπει φιλοδοξίες και εγγράφεται σε μια σχολή για υπηρέτες. Έχει χαρακτηριστεί ένα από τα καλύτερα μυθιστορήματα του 20ού αιώνα.
Τζ. Ρ.Ρ.Τόλκιν, «Χόμπιτ» (Κέδρος)
Εμβληματικό και προλογικό μυθιστόρημα του συγγραφέα, της μνημειώδους τριλογίας «Ο Άρχοντας των Δαχτυλιδιών». Ανεπανάληπτη περιπέτεια φαντασίας και συνάμα ένα αξέχαστο ηρωικό παραμύθι που εδώ και πολλές δεκαετίες καθηλώνει και γοητεύει μικρούς και μεγάλους.
Χαρούκι Μουρακάμι, «1Q84» (Ψυχογιός)
Για τους φίλους του γιαπωνέζου και παρολίγον νομπελίστα συγγραφέα, το μυθιστόρημα αυτό είναι η επιτομή του σύγχρονου κόσμου. Δύο ιδανικοί εραστές ψάχνουν ο ένας τον άλλο χωρίς ούτε οι ίδιοι να το συνειδητοποιούν, σε έναν κόσμο που αλλάζει, σε έναν χρόνο ρευστό, απροσδιόριστο.
Δευτέρα 24 Δεκεμβρίου 2012
Παρασκευή 21 Δεκεμβρίου 2012
Τρίτη 18 Δεκεμβρίου 2012
αγριολούλουδα του Ολύμπου: Ίλεξ ο οξύφυλλος (Αρκουδοπούρναρο) - Ilex aquifoli...
αγριολούλουδα του Ολύμπου: Ίλεξ ο οξύφυλλος (Αρκουδοπούρναρο) - Ilex aquifoli...: Ίλεξ ή Ίληξ ο οξύφυλλος - Ilex aquifolium L. Κοινή ονομασία: Ίληξ ο οξύφυλλος,Αρκουδοπούρναρο, Ου, Λιόπρινο, Λαιόπρινος, Λαύρος Αγγλ...
Σάββατο 15 Δεκεμβρίου 2012
Μετά το terabyte, έρχεται το hellabyte;
Με περισσότερους από 950 εκατομμύρια χρήστες, ο όγκος των δεδομένων που
συλλέγει καθημερινά το Facebook είναι υπερβολικά μεγάλος. Απλά
φανταστείτε το, κάθε φορά που κάνετε like, ανοίγετε μια ειδοποίηση,
ανεβάζετε μια φωτογραφία ή επισκέπτεστε ένα group, δημιουργείτε δεδομένα
τα οποία πηγαίνουν κατευθείαν στην εταιρεία.Αν το πολλαπλασιάσετε… αυτό επί 950 εκατομμύρια χρήστες, οι οποίοι περνούν κατά μέσο όρο 6.5 ώρες κάθε μήνα στο Facebook, καταλαβαίνετε για τι όγκο δεδομένων μιλάμε.
Τα στατιστικά χρήσης μάλιστα που έδωσε στη δημοσιότητα το κοινωνικό δίκτυο την Τετάρτη μιλούν από μόνα τους. Σύμφωνα με αυτά, κάθε μέρα οι χρήστες του κάνουν 2.7 δισεκατομμύρια likes, μοιράζονται 2.5 δισεκατομμύρια status, posts, φωτογραφίες, video και σχόλια ενώ κάθε μέρα ανεβάζουν στο Facebook 300 εκατομμύρια φωτογραφίες.
Όλα αυτά έχουν σαν αποτέλεσμα την δημιουργία περισσότερων από 500 terrabyte δεδομένων κάθε ημέρα και την πραγματοποίηση 70.000 queries. Όλα αυτά αναλύονται μέσω του Hive, της ψηφιακής γλώσσας εξέτασης του Facebook σε ρυθμό 105 terrabyte κάθε μισή ώρα.
«Αν δεν εκμεταλλεύεσαι τα πολλά δεδομένα» είπε ο Jay Parikh, Αντιπρόεδρος υποδομών του Facebook, «τότε δεν έχεις πολλά δεδομένα, έχεις απλά ένα σωρό δεδομένων. Είπε ακόμα πως η εταιρεία μονίμως ψάχνει τρόπους για το πώς μπορεί να αναλύσει και να ερμηνεύσει τα δεδομένα αυτά για να συμπληρώσει πως το Facebook μπορεί να μεγαλώνει γρήγορα, αλλά όλοι οι υπόλοιποι μεγαλώνουν γρηγορότερα.
Ουάσινγκτον
Για ορισμένους ο χώρος για αποθήκευση δεδομένων είναι το Ελ Ντοράντο του μέλλοντος και κάποιοι, όπως η Google, επενδύουν ήδη σε αυτόν. Πέρα όμως από την υλική, το πρόβλημα έχει και μια… γραφειοκρατική πλευρά καθώς ακόμη και αν εξασφαλίσουμε τον χώρο για να «στριμώξουμε» τις ιλιγγιωδώς αυξανόμενες πληροφορίες του online σύμπαντός μας, αυτός θα είναι ενδεχομένως άχρηστος χωρίς την εισαγωγή μιας μεγαλύτερης μονάδας που να τις… χωράει.
Tera, petta, yotta… και μετά τι;
Πριν από κάποια χρόνια ένα gigabyte ήταν για μας κάτι πολύ μεγάλο ενώ τα… τερατώδη τότε στα μάτια μας terabytes αφορούσαν αποκλειστικά τους κολοσσούς της τεχνολογίας και τις τράπεζες επιστημονικών δεδομένων. Σήμερα γεμίζουμε τα gigabytes σε χρόνο dt, τα terabytes έχουν μπει για τα καλά στα σπίτια μας, οι κολοσσοί «τρέχουν» σε petabytes ενώ τρεις επιπλέον τάξεις μονάδων έχουν προστεθεί για να χωρέσουν τον αυξανόμενο όγκο των πληροφοριών που μας κατακλύζουν: τα exabytes, τα zettabytes και τα yottabytes.
Το πρόθεμα yotta αντιπροσωπεύει τη μεγαλύτερη επίσημη μονάδα σήμερα: ακολουθείται από 24 μηδενικά και αναγνωρίστηκε (μαζί με το zetta, με 21 μηδενικά) στη 19η συνεδρίαση της Διεθνούς Επιτροπής Μέτρων και Σταθμών το 1991. Μετά από αυτό όμως τίποτε «επίσημο» δεν υπάρχει για να περιγράψει μεγαλύτερους όγκους δεδομένων. Πολλοί θεωρούν ότι, αν θέλουμε να προλάβουμε δυσάρεστες εξελίξεις, θα πρέπει από τώρα να θεσπίσουμε νέους όρους, μεγαλύτερης «χωρητικότητας» από το yotta,
Hella ή xenna;
Τον Μάρτιο του 2010 μια εκστρατεία ξεκίνησε από την Καλιφόρνια προωθώντας την υιοθέτηση του όρου «hella» για τον ορισμό του ψηφίου 1.000.000.000.000.000.000.000.000.000 – της μονάδας δηλαδή που ακολουθείται από 27 μηδενικά. Στην καλιφορνέζικη σλανγκ «hella» (από το «hell of a lot of») σημαίνει «πολλά» και η πρόταση βρήκε … hella υποστηρικτές. Η εκστρατεία, η οποία οργανώθηκε από τον Οστιν Σέντεκ του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνιας, έχει βρει ισχυρή στήριξη στην επιστημονική κοινότητα η οποία πιέζει για την εισαγωγή του όρου στο Διεθνές Σύστημα Μονάδων (SI).
Αν το «hella» οπτικά θυμίζει κάτι από… Ελλάδα, η αντίπαλη πρόταση έχει βάση καθαρά ελληνική: μια μερίδα επιστημόνων προωθεί ως όρο για το επόμενο «σούπερ» ψηφίο το «xenna», από το «x» (που ακολουθεί το yotta στο «αλφάβητο» προθεμάτων του SI) και το ελληνικό «εννέα» ως έκφραση της ένατης τάξης του 103. Ως εναλλακτικές προτείνονται επίσης οι «nonna» και «enna» ή οποιαδήποτε παραλλαγή της ελληνικής ή της λατινικής λέξης για τον αριθμό εννέα.
Όλα ωστόσο είναι προς το παρόν απλές προτάσεις. Η Διεθνής Επιτροπή Μέτρων και Σταθμών κινείται σχετικά αργά και κατόπιν πολλής σκέψεως ενώ ήδη έχει να ασχοληθεί με πολύ πιο επείγοντα ζητήματα, όπως ο επαναπροσδιορισμός του κιλού. Οι διαθέσεις και οι τάσεις ίσως φανούν στην επόμενη συνεδρία της, το 2013.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)