Πέμπτη 31 Ιανουαρίου 2013

ΣΥΝΟΜΙΛΙΕΣ

Η ΑΦΕ( Ανθρώπων Φύσεως Έργα) είναι μια μη κερδοσκοπική εταιρεία πολιτισμού με σκοπούς όπως η προβολή και ανάδειξη της ιστορίας,της λαογραφίας, της αρχαιολογίας, του περιβάλλοντος και γενικότερα της πολιτιστικής δημιουργίας της πιερικής γης.
Φέτος ξεκινά ένα πρόγραμμα εκδηλώσεων με την παρουσίαση κυρίως ομιλιών που θα πραγματοποιούνται από τις 20.30΄-21.30΄ στο νέο ανακαινισμένο χώρο στο πατάρι του βιβλιοπωλείου ματι. Προσδοκία όλων μας και χαρά είναι να καθιερωθεί ως ένας χώρος συνάντησης, έκφρασης και συζήτησης. Η  είσοδος είναι ελεύθερη για το κοινό.



ΑΦΕ  ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΚΑΙ ΦΥΣΕΩΣ ΕΡΓΑ 
ΑΣΤΙΚΗ ΜΗ ΚΕΡΔΟΣΚΟΠΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ       
Σ Υ Ν Ο Μ Ι Λ Ι Ε Σ

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΟΜΙΛΙΩΝ:
Όλες οι εκδηλώσεις θα πραγματοποιούνται ημέρα Τρίτη από τις 8.30΄ μ.μ. ως τις 9.30΄ μ.μ
στο πατάρι του βιβλιοπωλείου MATI.

Ημερ.
Oμιλητής
Θέμα
5/2/13
Ι. Τζιφόπουλος
Καθηγητής Αρχαίας Ελληνικής Φιλολογίας και Επιγραφικής ΑΠΘ
Παράδεισος κερδηθείς
Η αγωνία και ο φόβος του θανάτου είναι αισθήματα εγγενή της φύσης των ανθρώπων όχι όμως και των άλλων έμβιων όντωνκαι ακολουθούν τον άνθρωπο από την πρώτη του εμφάνιση στη γη, ενώ η μετά τον θάνατον κατάσταση αποτελεί αντικείμενο συνεχούς προβληματισμού σε κάθε πολιτισμό και σε κάθε εποχή. Η ελληνική περίπτωση κατέχει μία από τις εξέχουσες θέσεις ανάμεσα στους ανθρώπινους πολιτισμούς, γιατί σε πολύ διαφορετικές χρονικές περιόδους και με εργαλεία τη λογοτεχνία, την τελετουργία, τη φιλοσοφία, αργότερα τη θεολογία δημιούργησε συστήματα κατανόησης και έκφρασης του νοήματος του θανάτου και της ζωής μετά θάνατον με στόχο τον κατευνασμό της αγωνίας και την υπέρβαση του φόβου του θανάτου.
19/2/13
Π. Τζουμέρκας
Λέκτωρ ΑΕΑΘ
Παρθένιος Βαρδάκας: Μια πρώτη προσέγγιση του έργου του Περιγραφή Κυρίως Εννέα Ετών Τουρκοκρατίας Της Περιφέρειας Επισκοπής Κίτρους.
Κριτική παρουσίαση του τοπογραφικού, ηθικοθρησκευτικού και ιστορικογεωγραφικού έργου βάσει των νέων ευρημάτων και συμπερασμάτων στην ιστορία και γεωγραφία του Ν. Πιερίας.
5/3/13
Τόλης Τατόλας
Spatial designer + visual artist
Παρουσίαση των έργων "Untitled" και "Contra" του συνθέτη σύγχρονης κλασσικής και ηλεκτροακουστικής μουσικής Δημήτρη Μπάκα. Πρόκειται για δύο έργα - οπτικοακουστικές εγκαταστάσεις. Στο πρώτο το οπτικό στοιχείο είναι ένα σύνολο από πίνακες, ενώ στο δεύτερο ένα video.
Και στα δύο έργα το ακουστικό μέρος, το οποίο είναι και το κέντρο βάρους, είναι συνθέσεις των οποίων ο τρόπος αναπαραγωγής δημιουργούν δυναμικά ηχητικά τοπία και ατμόσφαιρες.
19/3/13
Λ. Κηπόπουλος
εκπαιδευτικός
Wildflower watching-Χλωρίδα του Ολύμπου
Ο Όλυμπος έχει μια πλούσια και εξαιρετικά ενδιαφέρουσα χλωρίδα με πολλά σημαντικά είδη φυτών. Πολλοί βοτανικοί και φυσιοδίφες έχουν επισκεφθεί κατά καιρούς το μυθικό βουνό και έχουν καταγράψει περισσότερα από 1700 είδη, εκ των οποίων τα 30 είναι ενδημικά. Αυτός ο θαυμάσιος χλωριδικός πλούτος, είναι κοντά μας και  παραμένει  άγνωστος. Η συνήθης γνωριμία με τη βλάστηση του Ολύμπου αφορά στη συλλογή και χρήση φυτών με θεραπευτικές κυρίως ιδιότητες. Η γνωριμία με τα  φυτά ξεκινά με την παρατήρηση(wildflower watching), το ενδιαφέρον για την επιστημονική  έρευνα και γνώση, την αισθητική απόλαυση, την οικολογική συμπεριφορά, την αειφόρο αξιοποίηση της γνώσης, τις τέχνες (ζωγραφική-φωτογραφία-ποίηση).

9/4/13
Κων. Καμπάς
Kαθηγητής Φυσικής ΑΠΘ
Το πείραμα του αιώνα – CERN
Μια τεράστια προσπάθεια του σημερινού ανθρώπου με βάση την επιστήμη και τον ορθό λόγο να δώσει απαντήσεις στα μεγάλα ερωτήματα που αφορούν το σύμπαν.
Μέσα απ' αυτή την προσπάθεια γεννιώνται ζητήματα υπαρξιακά,φιλοσοφικά,θεολογικά αλλά και πάρα πολλά ωφέλη που αφορούν ακόμη και την καθημερινή ζωή.
23/4/13
Στ. Φραγκουλίδης
Καθηγητής Λατινικής φιλολογίας ΑΠΘ
Σενέκας- Αγαμέμνων
 

Πέμπτη 24 Ιανουαρίου 2013

Συμμετοχή του συμπολίτη μας Τόλη Τατόλα στην έκθεση Energy Athens

Energy Athens, το ανερχόμενο κύμα στη τέχνη.
Για 3η συνεχόμενη χρονιά Το European Centre for Architecture Art Design and Urban Studies σε συνεργασία με το Chicago Athenaeum: μουσείο αρχιτεκτονικής και design, με υπερηφάνεια παρουσιάζει το Energy Athens, το ανερχόμενο κύμα στη τέχνη. Καλλιτέχνες από όλες τις μορφές τέχνης έρχονται να παρουσιάσουν τη δουλειά τους στο νέο μας χώρο στην Πλάκα στο Contemporary Space Athens σε μια συναρπαστική συνάθροιση της σύγχρονης τέχνης στην Ελλάδα του σήμερα.
Στην έκθεση θα παρουσιαστεί ένα ευρύ φάσμα δημιουργίας, με καλλιτεχνική πολυφωνία, με διαφορετικές τεχνοτροπίες και θα προβληθούν νέες τάσεις στο σύγχρονο εικαστικό γίγνεσθαι. Ένας από τους σημαντικούς στόχους των European Center και Chicago Athenaeum είναι να αναδείξουν τις νέες εικαστικές τάσεις και προβληματισμούς, καθώς επίσης και να επισημάνουν πως η τέχνη δεν περιορίζεται στην αρχιτεκτονική και τη ζωγραφική αλλά είναι παρούσα και στην γραφιστική, στο fashion design, στο βίντεο, στη γλυπτική, στην κεραμική, στην κατασκευή κοσμημάτων, στο graffiti, στο street art και σε κάθε μορφή καλλιτεχνικής έκφρασης. Έχουν την ίδια επιρροή στην γενική αισθητική καλλιέργεια μιας κοινωνίας και ως εκ τούτου στην ανάπτυξη στο σύνολο της μιας γενικής ανάτασης του πνεύματος.
Τα εγκαίνια της έκθεσης θα γίνουν στο νέο μας χώρο στο κέντρο της Αθήνας Contemporary Space Athens (Μητροπόλεως 74, Πλάκα) στις 26 Ιανουαρίου στις 19:00 και η έκθεση θα διαρκέσει μέχρι τις 24 Μαρτίου 2013.
Η είσοδος στην έκθεση είναι ελεύθερη.
Περιλαμβάνονται έργα από τους ακόλουθους
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΡΕΝΤΖΙΟΣ     ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ ΤΣΟΥΚΑΛΑ  ΑΛΕΞΗΣ ΠΑΠΑΧΑΤΖΗΣ
ΑΝΘΙΑ ΜΕΓΑ ΧΑΒΡΕ          ΑΝΤΩΝΙΑ ΜΑΝΤΖΟΥΚΑ    ΒΙΚΥ ΒΕΡΓΟΥ
ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΑΡΠΟΥΖΗΣ     ΓΙΩΡΓΟΣ ΖΑΦΕΙΡΙΟΥ          ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΜΗΛΙΟΠΟΥΛΟΣ
ΗΛΕΚΤΡΑ ΚΕΦΑΛΑ
ΗΡΑΚΛΗΣ ΚΟΥΓΕΜΗΤΡΟΣ ΙΩΑΝΝΑ ΧΡΟΝΟΠΟΥΛΟΥ    ΚΑΞΗΡΗ ΕΛΕΝΗ
ΚΙΚΗ ΤΣΑΚΑΛΑΚΗ               ΚΟΤΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ                ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΦΡΑΝΤΖΕΣΚΟΣ
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΒΑΒΥΛΟΥΣΑΚΗΣ                                      ΚΩΣΤΑΣ ΛΑΒΔΑΣ
ΛΑΜΠΡΟΠΟΥΛΟΥ ΒΑΣΙΛΙΚΗ                                                ΜΑΤΙΝΑ ΜΑΥΡΟΝΙΚΟΛΑ
ΜΑΥΡΑΝΤΖΑΣ ΘΑΝΑΣΗΣ              ΝΙΚΟΛΕΤΤΑ ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΥ
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΔΡΑΝΤΑΚΗΣ         ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΑΚΗΣ
ΠΟΛΥΤΙΜΗ – ΜΑΡΙΑ ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΥ
ΡΟΥΛΑ ΚΟΤΣΙΛΑΤΗ - ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΧΑΤΖΗΣ
ΡΟΥΣΟΣ ΚΤΙΣΤΑΚΗΣ           ΣΟΦΙΑ ΜΠΟΜΠΟΛΗ      ΣΤΑΘΗΣ ΦΛΩΡΟΣ
ΣΤΕΛΙΟΣ ΛΥΚΟΤΡΑΦΙΤΗΣ   ΣΤΕΛΙΟΣ ΤΣΑΠΑΡΑΣ      ΣΤΕΛΛΑ ΜΠΟΡΟΥΤΖΗ
 ΤΟΛΗΣ ΤΑΤΟΛΑΣ
Για περισσότερες πληροφορίες, επικοινωνήστε με την Ήρα Λειβαδιώτη, Director of Administration and Marketing του Ευρωπαϊκού Κέντρου, στο ira@europeanarch.eu
THE EUROPEAN CENTRE FOR ARCHITECTURE ART DESIGN AND URBAN STUDIES
CONTEMPORARY SPACE ATHENS
Μητροπόλεως 74, Πλάκα, Αθήνα
Τηλ: +30/210-342 8511
Φαξ: +30/210-342-8512
ira@europeanarch.eu
www.europeanarch.eu

Σάββατο 19 Ιανουαρίου 2013

Ομιλία του Ι. Τζιφόπουλου στη σχολή γονέων Κατερίνης

Ομιλία με θέμα,  "Επιγραφές του 700 π.Χ. στη Μεθώνη Πιερίας" θα πραγματοποιηθεί τη Δευτέρα 21-1-13 και ώρα 19.00΄ στη Σχολή Γονέων Κατερίνης με ομιλητή τον καθηγητή Αρχαίας Ελληνικής Φιλολογίας και Επιγραφικής ΑΠΘ, Ιωάννη Τζιφόπουλο.
Η εκδήλωση περιλαμβάνεται στο  πρόγραμμα ομιλιών της Σχολής Γονέων Κατερίνης -Ανοιχτό  Πανεπιστήμιο Κατερίνης και γίνεται με τη συνδιοργάνωση: Περιφερειακή Ενότητα Πιερίας - Α'θμια Εκπ/ση Πιερίας - Β'θμια Εκπ/ση Πιερίας

O Γιάννης Ζ. Τζιφόπουλος σπούδασε κλασική φιλολογία στα πανεπιστήμια Θεσσαλονίκης (Πτυχίο 1983), The Ohio State University (MA 1985), New York University (1985-86) και The Ohio State Universityστις Η.Π.Α. (PhD 1991). Δίδαξε στο Πανεπιστήμιο Κρήτης (1994-2007) και από το 2007 είναι Αναπληρωτής Καθηγητής Αρχαίας Ελληνικής Φιλολογίας και Επιγραφικής στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης.
Στα ερευνητικά του ενδιαφέροντα περιλαμβάνονται η αρχαία ελληνική και λατινική επιγραφική, η ιστοριογραφία, ο ίαμβος και η αρχαία ελληνική κωμωδία, ο Σοφοκλής, ο Παυσανίας και η δεύτερη σοφιστική, η αρχαιοελληνική, νεοελληνική και λατινική παροιμιολογία και folklore.

Δευτέρα 7 Ιανουαρίου 2013

Η υπεροχή της Δύσης σε κίνδυνο

Ο ιστορικός του Χάρβαρντ Νάιαλ Φέργκιουσον εξηγεί γιατί κυριάρχησε ο δυτικός πολιτισμός και περιγράφει ποιοι είναι σήμερα οι κύριοι ανταγωνιστές του

Γιατί κυριάρχησε ο δυτικός πολιτισμός; Αυτό είναι το βασικό ερώτημα στο οποίο προσπαθεί να απαντήσει ο ιστορικός Νάιαλ Φέργκιουσον στο νέο του βιβλίο με τίτλο Πολιτισμός (εκδόσεις Παπαδόπουλος). Οπως εξηγεί ο ίδιος, δεν πρόκειται για ένα ερώτημα που έρχεται να λύσει τις απορίες κάποιου αργόσχολου που του αρέσει η Ιστορία αλλά ένα ερώτημα που οι πιθανές απαντήσεις του θα συνεισφέρουν στην αυτογνωσία μας και πιθανόν στο να δούμε πτυχές του μέλλοντός μας.

Αν κάποιος μπορούσε να περιηγηθεί ολόκληρο τον τότε γνωστό κόσμο, η Δυτική Ευρώπη του 1411 θα του φαινόταν ένας ελεεινός βαλτότοπος καθώς μόλις συνερχόταν από τη μεγάλη επιδημία. Η Βυζαντινή Αυτοκρατορία έπνεε τα λοίσθια, η Κεντρική Ευρώπη μαστιζόταν από εμφύλιες διαμάχες, όταν την ίδια στιγμή στο Πεκίνο των Μινγκ χτιζόταν η Απαγορευμένη Πόλη, είχαν ξεκινήσει οι εργασίες για τη διάνοιξη της διώρυγας του Παναμά και η Βόρεια Αμερική ήταν ένας αναρχούμενος αγριότοπος μπροστά στα βασίλεια των Αζτέκων, των Μάγιας και των Ινκας, στο κεντρικό και νότιο μέρος της ηπείρου.

Πώς, λοιπόν, αναρωτιέται ο συγγραφέας, από τα τέλη του 15ου αιώνα τα μικρά κράτη της Δυτικής Ευρώπης κατάφεραν με τα μπασταρδεμένα γλωσσικά δάνεια από τα λατινικά και τα ελληνικά, με τη βοήθεια της θρησκείας του εβραίου Ναζωραίου, τις οφειλές τους στα μαθηματικά, στην αστρολογία και στις τεχνολογικές ανακαλύψεις της Ανατολής, να αναπτύξουν έναν πολιτισμό που κατάφερε να κυριαρχήσει στην Αφρική, στην Αμερική, στην Αυστραλασία και να προσηλυτίσει τους λαούς της στον δυτικό τρόπο ζωής;
Το πραγματικό ερώτημα που βρίσκεται πίσω από το «γιατί υπερέχει η Δύση;» είναι το «μήπως η υπεροχή αυτή έχει τελειώσει και βαδίζουμε σε μια νέα εποχή όπου θα δεσπόζει η Ανατολή;». Μήπως, δηλαδή, ο πολιτισμός που εμφανίστηκε στη Δυτική Ευρώπη μετά την Αναγέννηση και τη Μεταρρύθμιση και με την επιστημονική επανάσταση και τον Διαφωτισμό εξαπλώθηκε στον γνωστό κόσμο, φθάνοντας στο αποκορύφωμά του με τον αιώνα των επαναστάσεων, της βιομηχανίας και των αυτοκρατοριών, βρίσκεται πια στο τέλος του;

Ο Φέργκιουσον θέτει ως συνέχεια των πρώτων δύο και ένα τρίτο ερώτημα: Ποια ήταν τα ακριβή συστατικά αυτής της εντυπωσιακής υπεροχής της Δύσης που διήρκεσε τουλάχιστον τα τελευταία 500 χρόνια; Φυσικά, θέλοντας να απαντήσει, θα προσπαθήσει να καταλάβει και τι έκαναν οι άλλοι πολιτισμοί την ίδια εποχή, πράγμα όχι και τόσο εύκολο. Τέλος, μετά το πέρας των ερευνών του, θα καταλήξει ότι η πορεία της Δύσης δεν ήταν άσπιλη και αναίμακτη.
Ο πολιτισμός της υπήρξε διπρόσωπος: ανταγωνισμός και μονοπώλια, επιστήμη και δεισιδαιμονία, ελευθερία και δουλεία, θεραπεία και φόνος, σκληρή δουλειά και οκνηρία. Η Δύση ήταν η μητέρα των καλών και των κακών. Αλλά το τελικό ισοζύγιο είναι θετικό.

Πολλοί ιστορικοί πιστεύουν ότι η ισχύς της Δύσης επεβλήθη με τον ιμπεριαλισμό και την αποικιοκρατία. Ο συγγραφέας, χωρίς να απορρίπτει την αξία του επιχειρήματος, σημειώνει ότι το 1500, όταν και κρίθηκε το ποιος θα κυριαρχούσε, υπήρχαν αυτοκρατορίες ισχυρές, όπως η οθωμανική και η κινεζική, αλλά αυτό δεν τους έδωσε το προβάδισμα έναντι της Δύσης.

Αλλοι μελετητές ισχυρίζονται ότι η Δύση κατείχε την επιστημονική γνώση και αυτό ήταν το συγκριτικό της πλεονέκτημα. Ο Φέργκιουσον υπενθυμίζει ότι η κινεζική τεχνολογία, τα ινδικά μαθηματικά και η αραβική αστρονομία προηγούνταν για πάρα πολλά χρόνια. Αρα δεν ήταν η γνώση το ατού της Δύσης. Κατά τον συγγραφέα το κλειδί της δυτικής υπεροχής ήταν οι θεσμοί, καθώς αυτοί τυποποιούν ένα σύνολο κανόνων και διαφυλάσσουν την ποιότητα μιας κουλτούρας. Ετσι ο Φέργκιουσον καταλήγει ότι τα βασικά ελατήρια της παγκόσμιας ισχύος της Δύσης ήταν έξι σαφώς καινοφανείς θεσμοί που εξέφραζαν ένα σύνολο ιδεών και συμπεριφοράς: ο ανταγωνισμός, η επιστήμη, τα δικαιώματα ιδιοκτησίας, η ιατρική, η καταναλωτική κοινωνία και η εργασιακή ηθική.

Κατά τον ίδιο τα πλεονεκτήματα των θεσμών που προαναφέραμε ήταν τα εξής: Ο ανταγωνισμός κατάφερε να αναπτύξει αφενός το εθνικό κράτος, αφετέρου τον καπιταλισμό. Η επιστήμη βοήθησε στην κατανόηση του φυσικού κόσμου και πρόσφερε, μεταξύ άλλων, στρατιωτικό πλεονέκτημα. Τα δικαιώματα ιδιοκτησίας απετέλεσαν τη βάση για τη θεμελίωση του κράτους δικαίου και την ανάπτυξη της αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας. Η ιατρική αύξησε το προσδόκιμο ζωής βελτιώνοντας αισθητά την υγεία των πολιτών. Η κατανάλωση διαδραμάτισε κεντρικό οικονομικό ρόλο τροφοδοτώντας τη βιομηχανική επανάσταση. Τέλος, η εργασιακή ηθική απετέλεσε έναν συνδετικό ιστό που συγκράτησε τις φυγόκεντρες δυνάμεις τις οποίες πιθανόν ανέπτυσσαν οι προηγούμενες κατηγορίες-θεσμοί.

Σώμα ιδεών και σκέψεων
Στα συμπεράσματά του ο Φέργκιουσον προσπαθεί να κρίνει τα διάφορα σενάρια που κατά καιρούς έχουν διατυπωθεί για τον δυτικό πολιτισμό. Αναλύει τη θεωρία του Σάμουελ Χάντινγκτον για τη σύγκρουση των πολιτισμών, αλλά διαπιστώνει ότι ως σήμερα δεν έχει επιβεβαιωθεί - πέρα από κάποιες τοπικές εκφάνσεις της. Στέκεται ιδιαίτερα στη σχέση Αμερικής - Κίνας, χώρες που σήμερα δείχνουν να προΐστανται, χάρη σε μια εύθραυστη ισορροπία.

Εξετάζει το ενδεχόμενο η Κίνα να γίνει πολιτιστικά κυρίαρχη παγκοσμίως, όπως και την περίπτωση να καταρρεύσει από εσωτερικούς λόγους (ανισότητα, συμφέροντα της μεσαίας τάξης που δεν εκπροσωπείται επαρκώς στο ηγετικό σύστημα κτλ.) αλλά δεν το βρίσκει ιδιαίτερα πιθανό, καθώς εκτιμά ότι η καπιταλιστικοποίησή της εξασφαλίζει και τη συναίνεση των μαζών. Εξάλλου το δυτικό «πακέτο» πολιτιστικών θεσμών εμφανίζεται ακόμη ισχυρό στην Κίνα, όσο και σε άλλες χώρες που αναπτύσσονται ταχύτατα.

Στο τέλος ο Φέργκιουσον αναρωτιέται: μπορούμε να μάθουμε κάτι από την καταστροφή των μεγάλων πολιτισμών του παρελθόντος που θα μας κάνει να διαφυλάξουμε τον δικό μας δυτικό πολιτισμό; Η απάντησή του είναι «όχι», μιας και όλες οι εκτιμήσεις των ιστορικών για την κατάρρευση μεγάλων πολιτισμών (Ιαπωνίας, σοβιετικού μπλοκ, Οθωμανικής Αυτοκρατορίας κ.λπ.) έγιναν εκ των υστέρων, ενώ οι καταστροφές συνέβησαν μέσα σε ένα μικρό χρονικό διάστημα και υπό διαφορετικούς παράγοντες κάθε φορά. Οι πολιτισμοί συμπεριφέρονται όπως όλα τα πολύπλοκα προσαρμοστικά συστήματα. Επιπλέον, οι κρίσεις τους δεν είναι κυκλικές: μπορεί να καταστραφούν και να μην αναγεννηθούν ποτέ ξανά.

Κατά τη γνώμη του συγγραφέα η μόνη εφικτή πρόταση σήμερα είναι να δυναμώσουμε και να διορθώσουμε όπου χρειάζεται το πρότυπο του δυτικού πολιτισμού, κατά τον Φέργκιουσον, τον μόνον που διαθέτει σήμερα εκείνους τους θεσμούς οι οποίοι μπορούν να απελευθερώσουν την ανθρώπινη δημιουργικότητα, τη μόνη ικανή να λύσει τα προβλήματα του 21ου αιώνα. Το σύνολο της μελέτης του είναι ένα σώμα ιδεών και σκέψεων και ως τέτοιο συνεισφέρει στον προβληματισμό και στην ανάπτυξη καινοτόμων ιδεών και στοχασμών πάνω στο μέλλον των ανθρώπινων κοινωνιών.